Pengeluaran sabun – bahan mentah semulajadi dan sintetik

Apakah sabun? Bagaimana mereka boleh diperolehi? Apakah bahan yang diperlukan untuk pengeluarannya? Ketahui semua ini dan banyak lagi dalam artikel. Sabun dianggap sebagai garam asid lemak yang lebih tinggi. Ia diperoleh pada skala industri melalui saponifikasi lemak haiwan atau minyak sayuran dengan penggunaan hidroksida. Hasil daripada proses ini, selain daripada sabun yang betul, gliserol juga terbentuk, yang mempunyai sifat pelembab tambahan. Mereka dibina daripada ‘kepala’, yang hidrofilik – yang bermaksud larut dalam air – dan ‘ekor’, yang hidrofobik – tidak larut dalam air. Sebatian sedemikian, apabila dilarutkan dalam air, menyusun diri mereka di antara muka air-udara dengan cara yang khas, iaitu ‘kepala’ ke arah air dan ‘ekor’ ke arah udara. Setelah seluruh permukaan diisi, meningkatkan lagi kepekatan sabun membawa kepada pembentukan struktur ciri, yang dipanggil micelles. Oleh kerana struktur amphiphilicnya, sabun dalam bentuk misel mempunyai keupayaan untuk berinteraksi dengan zarah lemak melalui bahagian hidrofobiknya (‘ekor’), manakala bahagian hidrofilik (‘kepala’) berputar ke arah yang bertentangan, iaitu ke arah fasa akueus. Terima kasih kepada ini, sebarang kekotoran berminyak dikeluarkan dari permukaan untuk dibersihkan, dan akibatnya mudah dikeluarkan dari mandi air. Pada masa kini rak kedai menawarkan pelbagai jenis sabun yang berbeza. Mereka boleh dibahagikan dari segi hidroksida yang digunakan (natrium, kalium, magnesium, litium, aluminium). Logam alkali yang digunakan mempengaruhi sifat dan fungsi akhir sabun. Bahagian lain termasuk ketekalan produk dan pH larutan akueusnya.

Bahan mentah untuk pengeluaran sabun

Sabun yang digunakan setiap hari mengandungi banyak sebatian kimia. Ini termasuk minyak, pelarut, minyak pati, pigmen, pengemulsi , surfaktan , penstabil, pemekat, pengawet dan bahan berbuih. Banyak yang dianggap mempunyai kesan berbahaya pada organisma hidup. Adakah ini benar? Mari kita lihat lebih dekat.

Minyak mineral – kulit lembut dan licin

Minyak mineral melakukan fungsi emolien, bermakna ia mempunyai sifat meminyaki yang baik, berkat kulit yang lebih lembut dan licin. Mereka sesuai untuk kulit kering atau sensitif. Tambahan pula, mereka sangat stabil, bertindak hanya secara dangkal. Kumpulan ini termasuk minyak parafin dan jeli petroleum. Ini adalah produk penyulingan minyak mentah, yang mula-mula ditulenkan secara menyeluruh. Mereka mempunyai kesan pelembab dan digunakan oleh mereka yang mempunyai dermatitis atopik atau alahan. Minyak mineral juga dipercayai secara salah mempunyai kesan toksik pada kulit dan ia terkumpul di dalam organ dalaman, seperti buah pinggang dan hati. Walau bagaimanapun, perlu diingat bahawa setiap bahan mentah mesti menjalani penilaian keselamatan. Sekiranya pendapat sedemikian disahkan secara saintifik, maka bahan tersebut tidak akan diluluskan untuk digunakan dalam kosmetik. Tambahan pula, minyak mineral telah digunakan dalam pengeluaran sabun selama bertahun-tahun, kerana sifat toksikologinya terkenal.

Pigmen – percikan warna

Sabun di pasaran boleh didapati dalam warna yang berbeza – daripada putih salji melalui warna terang dan berwarna-warni kepada beberapa warna yang sangat gelap. Ia dibuat dengan pigmen, yang ditandakan dengan Indeks Warna (simbol CI) dan nombor yang sepadan dalam senarai ramuan sabun. Pigmen yang tersedia boleh sama ada semula jadi (diperbuat daripada bahan tumbuhan; simbol dari CI 75100 hingga CI 77947) atau sintetik. Biasanya, ia muncul di penghujung senarai ramuan produk, bermakna ia digunakan dalam jumlah yang kecil. Mereka boleh berlaku dalam bentuk serbuk – sebagai pigmen matte dan mutiara. Pigmen mutiara dicipta berdasarkan plat mika, yang merupakan mineral hancur yang mengandungi bahan tambahan dalam bentuk oksida, contohnya besi atau titanium oksida.

Minyak pati – keajaiban kenangan

Begitu juga dengan pigmen, sabun juga mungkin mengandungi minyak pati yang berbeza. Minyak pati semulajadi boleh didapati, serta lebih banyak komposisi bau sintetik, yang kedua sering digunakan oleh individu yang alah kepada ekstrak tumbuhan. Dunia bauan mengembalikan ingatan kita, mempengaruhi mood dan perasaan kita, dan dengan itu menjadikan bahan tambahan popular untuk kosmetik, termasuk sabun. Aroma yang biasanya ditambahkan pada sabun adalah: sitrus, bunga, kasturi, kayu serta rempah ratus. Bahan sabun juga termasuk alergen, yang terdapat dalam minyak semula jadi serta komposisi bau. Mereka tidak berbahaya dan tiada apa yang perlu ditakuti. Ia hanya maklumat untuk orang yang alah kepada alergen tertentu, menunjukkan bahawa produk yang diberikan tidak sesuai untuk mereka. Orang yang mempunyai alahan biasanya menggunakan sabun tanpa pewangi.

Pengawet – untuk memerangi mikrob patogen

Sabun mengandungi air, yang merupakan persekitaran semula jadi untuk pertumbuhan mikroorganisma. Atas sebab ini, bahan pengawet digunakan untuk melindungi produk daripada penampilan dan pembiakan bakteria, kulat atau acuan. Dengan cara ini jangka hayat produk boleh dipanjangkan. Tanpa pemeliharaan produk yang betul adalah mungkin mikroorganisma patogenik boleh membiak, yang akan memberi kesan negatif kepada kesihatan kita. Penggunaan bahan pengawet dikawal ketat oleh undang-undang. Senarai pengawet yang diluluskan, yang tertakluk kepada penilaian keselamatan, tersedia. Satu kumpulan contoh sebatian tersebut ialah paraben.

SLS (Sodium Lauryl Sulfate) dan SLES (Sodium Laureth Sulfate) – fakta dan mitos

Sebatian ini dicirikan oleh pembentukan buih yang sangat baik dan sifat pembersihan. Mereka memenuhi peranan pengemulsi dalam produk. Banyak mitos telah timbul di sekitar sebatian ini. Salah satu daripada mitos tersebut melibatkan kesan karsinogenik dan pengumpulannya dalam tisu sistemik. Walau bagaimanapun, tiada kajian atau penerbitan saintifik tersedia yang mengesahkan dakwaan ini, dan semua data adalah berdasarkan sumber yang tidak boleh dipercayai. Kesan merengsa mereka pada kulit adalah keyakinan yang sama. Ini boleh berlaku jika ia digunakan secara tunggal dalam bentuk larutan akuatik, tanpa penambahan bahan lain, membatalkan sifat merengsanya. Kesan sedemikian juga boleh berlaku jika ia digunakan dalam kepekatan yang berlebihan atau dalam kes mendedahkan kulit kepada sentuhan berpanjangan dengan sebatian ini. Atas sebab ini ia sentiasa digunakan dalam bentuk campuran sebatian. SLES dicirikan oleh kesan kerengsaan yang lebih rendah daripada SLS dan lebih kerap digunakan dalam produk kebersihan diri. Tawaran Kumpulan PCC termasuk produk seperti SULFOROKanole , iaitu Sodium Laureth Sulfate (SLES), dan ROSULfans , yang termasuk Sodium Lauryl Sulfate (SLS). Mereka membantu mencuci bahan cemar dari permukaan kulit dan rambut, memudahkan air mencampurkan bahan berlemak dan tanah. Mereka adalah antara surfaktan terbaik yang dikaji, dan telah digunakan dalam kosmetik selama beberapa dekad. Bahan yang menyumbang kepada mengurangkan kesan kerengsaan bahan kimia seperti SLS dan SLES termasuk betaines. Mereka dikelaskan dalam kalangan surfaktan amfoterik. Di samping itu mereka mempunyai sifat menebal dan berbuih.

Pemekat – konsistensi yang sempurna

Ini adalah kumpulan penting sebatian kimia, digunakan dalam formulasi kosmetik. Ia membolehkan pengurangan kandungan natrium klorida dalam sabun dan mendapatkan produk akhir yang mempunyai ketekalan yang diperlukan. Satu kompaun sedemikian yang dicirikan oleh sifat di atas ialah ROKAmid KAD , iaitu Cocamide DEA , tersedia dalam rangkaian produk Kumpulan PCC. Ia meningkatkan konsistensi sabun dengan membentuk apa yang dikenali sebagai misel campuran. Tambahan pula, ia mudah terbiodegradasi dan ia dicirikan oleh prestasi tinggi, kerana ia cekap walaupun pada kepekatan rendah.

Bahan pengurangan pH – untuk kulit sensitif

Larutan sabun dengan pH asas mungkin memberi kesan negatif pada kulit manusia, yang mempunyai sifat sedikit berasid. Penggunaannya boleh menyebabkan pengeringan dan kerengsaan. Dalam kes ini, pengurang pH ditambah kepada sabun. Sabun sedemikian digunakan terutamanya oleh orang yang mempunyai kulit sensitif.

Pelarut – asas untuk sabun

Ini membentuk kumpulan penting sebatian yang diperlukan untuk menghasilkan sabun. Ia digunakan untuk melarutkan bahan mentah lain yang terkandung dalam produk kebersihan diri. Bahan kimia yang dikelaskan sebagai pelarut ialah: air, gliserin, etanol dan glikol.

Apakah perbezaan antara sabun asli dan ‘tradisional’?

Baru-baru ini trend yang semakin meningkat telah diperhatikan untuk mencipta kosmetik semula jadi. Pengeluaran sabun asli oleh syarikat kecil tempatan juga menjadi kraf yang semakin popular dan dihargai. Komposisi sabun semulajadi adalah berasaskan minyak saponified, dan juga termasuk pigmen semulajadi dan minyak pati serta bahan tambahan herba lain untuk meningkatkan sifat penjagaan selanjutnya. Proses pengeluaran sabun bertujuan untuk mencapai produk paling semula jadi yang mungkin dengan sifat berharga, dan berdasarkan kaedah sejuk. Ini terdiri daripada mencampurkan minyak pada suhu yang lebih rendah. Ia adalah proses yang mudah, tetapi memakan masa. Pengeluaran sabun semulajadi adalah berasaskan lemak sayuran atau haiwan. Pada masa kini jisim sabun berasaskan lemak sayuran semakin popular. Kepelbagaian mereka sangat besar, yang membolehkan pengeluar mendapatkan produk dengan fungsi dan kekerasan yang dikehendaki. Bergantung pada minyak atau mentega yang digunakan, adalah mungkin untuk mendapatkan sabun dengan berhati-hati, pembersihan, pembentukan buih, serta sifat berkhasiat.

Pembahagian lemak yang digunakan dalam sabun semulajadi

Lemak boleh dibahagikan kepada keras dan lembut. Minyak lembut mengambil bentuk cecair pada suhu bilik, manakala minyak keras kekal pepejal. Beberapa contoh tipikal minyak keras ialah:

• Minyak kelapa

Ini adalah salah satu minyak yang paling popular, dan digunakan dalam banyak produk kosmetik. Ia tidak terdedah kepada suhu tinggi, dengan itu mengekalkan sifat utamanya yang berharga. Ia memberikan produk pembentukan buih, penjagaan, pelembab, antibakteria, pembasmian kuman dan antikulat yang jelas. Lebih-lebih lagi, ia mempunyai kesan penjanaan semula dan menyuburkan pada epidermis. Walau bagaimanapun, perlu diingat bahawa kandungannya mungkin tidak melebihi 50%, jika tidak ia boleh mengeringkan kulit.

• mentega shea

Ini memberikan sifat pelembab dan penjagaan tertentu sabun serta konsistensi berkrim yang menyenangkan. Ia juga mengandungi vitamin A dan E, yang menjadikan kulit lebih fleksibel dan proses penuaan diperlahankan melalui proses membina semula dan menghalang pemecahan tisu kulit. Begitu juga dengan minyak kelapa, ia tidak boleh digunakan dalam jumlah yang berlebihan. Dalam kes ini penggunaannya yang berlebihan boleh mengakibatkan pengurangan besar pembentukan buih dan konsistensi sabun yang terlalu lembut.

• Mentega koko

Ini mengandungi antioksidan. Kesan antioksidannya menyumbang kepada melambatkan proses penuaan kulit. Ia juga mempunyai kesan berkhasiat, menenangkan dan anti-radang, yang mana ia boleh digunakan oleh orang yang mempunyai kulit bermasalah. Beberapa contoh minyak lembut ialah:

• Minyak zaitun

Ini adalah antara lemak pertama yang digunakan sebagai bahan mentah dalam pengeluaran sabun. Ia tidak mempunyai sifat membentuk buih yang kuat. Walau bagaimanapun, ia dikelaskan di antara lemak yang memberi sabun sifat penjagaan, pelembab dan berkhasiat. Tambahan pula ia bertindak seperti penapis, melindungi kulit daripada kesan negatif sinaran UV. Ia juga mengandungi satu set vitamin dalam strukturnya. Salah satunya adalah vitamin F, yang mana kulit tidak terdedah kepada kehilangan lembapan yang berlebihan, dengan itu melindunginya daripada pengeringan.

• Minyak biji serai

Ini menyediakan sabun dengan sifat pelembab, berkhasiat, antibakteria dan antikulat. Di samping itu, ia mengandungi vitamin E, yang menghilangkan radikal bebas, memenuhi peranan antioksidan. Kerana sifat-sifat ini, lemak ini sering digunakan dalam sabun yang ditujukan untuk orang yang mempunyai masalah kulit. Seperti yang anda lihat, terima kasih kepada ketersediaan pelbagai jenis lemak, anda boleh mendapatkan sabun dengan sifat yang diingini. Walau bagaimanapun, terdapat beberapa aspek lain yang mempengaruhi produk akhir. Unsur penting ialah perkadaran minyak yang digunakan berbanding dengan hidroksida, atau gabungan lemak. Sabun biasanya tidak mengandungi satu lemak tetapi campuran minyak dan mentega terpilih, untuk memaksimumkan kesan produk akhir yang diingini.

Minyak pati semulajadi

Selain itu, wangian dalam bentuk minyak pati semulajadi ditambah kepada sabun semulajadi. Ini adalah bahan pekat kuat yang dicirikan oleh kemeruapan yang tinggi dan keterlarutan air yang lemah. Ia diperoleh daripada bahan mentah sayuran melalui proses penyulingan, sentrifugasi kulit buah, menekan atau mengekstraksi. Selain daripada menyediakan sabun dengan aroma yang halus, ia juga mempamerkan kesan antibakteria, antivirus dan anti-penuaan. Minyak pati dengan aroma dan sifat yang berubah-ubah boleh didapati di pasaran. Yang paling popular ialah: minyak sitrus, pedas dan bunga.

Pigmen semulajadi

Selain daripada asas minyak dan minyak pati, komposisi sabun semulajadi juga termasuk pigmen. Tanpa mereka sabun yang diperoleh biasanya mencapai warna berkrim. Bergantung pada minyak yang digunakan, ia mungkin lebih terang atau lebih gelap. Pigmen semulajadi yang mengubah warna produk termasuk bahan seperti: klorofil, karotenoid, karbon teraktif, antosianin, kurkumin dan spirulin. Selain daripada menukar warna produk, ia merupakan sumber nutrien tambahan yang berharga.

Gliserin – produk sampingan saponifikasi lemak

Lihat sama ada kandungan sabun termasuk gliserin semula jadi. Ia adalah hasil sampingan saponifikasi lemak. Tanpa sebatian kimia ini, sabun tidak akan mempunyai sifat pelembap dan penyaman kulit. Bahan-bahan ini bukan semua sebatian kimia yang digunakan sebagai bahan mentah untuk pengeluaran sabun. Sabun boleh termasuk bahan lain yang berbeza, bertujuan untuk memberikan produk dengan ciri unik, contohnya susu kambing, madu dan juga buah berangan.

Keselamatan kosmetik

Pengeluar sabun bertanggungjawab menyediakan produk yang diuji dan selamat sepenuhnya. Sebelum kosmetik diluluskan untuk pemasaran, ia mesti menjalani pelbagai penilaian keselamatan dan tertakluk kepada piawaian yang ditetapkan oleh Kesatuan Eropah. Tidak kira sama ada ia dikelaskan antara produk semula jadi atau sintetik. Semasa penilaian keselamatan, sifat merengsa diuji, contohnya. Oleh itu anda tidak perlu takut dengan komposisi sabun yang terdapat di pasaran, kerana ia perlu memenuhi peraturan undang-undang dan ia tidak mendatangkan bahaya kepada kesihatan manusia apabila digunakan seperti yang dimaksudkan. Portfolio produk Kumpulan PCC termasuk barisan ROKO Hygiene , dengan rangkaian sabun cecair dan sabun buih. Mereka tertakluk kepada Penilaian Keselamatan Produk Kosmetik dan telah didaftarkan dalam Portal Pemberitahuan Produk Kosmetik Eropah (CPNP).