Flokulan ialah bahan kimia yang mengikat zarah halus fasa terdispersi dalam agregat, menyebabkan sedimen memendakan keluar dari koloid. Flokulan mempunyai keupayaan untuk berinteraksi dengan dan membentuk ikatan kimia pada permukaan zarah fasa terserak. Hasil daripada penjerapan, flokuliyang dipanggil terbentuk pada molekul zarah untuk memulakan pembekuan emulsi. Peringkat seterusnya ialah penciptaan agregat besar, yang memendakan daripada larutan dalam bentuk sedimen atau ampaian keruh. Mereka boleh diasingkan daripada air dengan ayak atau melalui penapisan atau dekantasi. Flokulasi boleh dipercepatkan dengan mencampurkan sistem secara perlahan. Fokulan kemudian mencapai zarah dengan lebih cepat dan membungkusnya untuk membentuk agregat yang lebih besar yang boleh dikeluarkan dengan lebih cepat.
Sebatian polimer seperti poliakrilamida, asid poliakrilik dan terbitannya digunakan sebagai flokulan. Mereka dicirikan oleh keterlarutan yang baik dalam air dan kebolehbiodegradan yang tinggi. Tiga jenis flokulan dibezakan berdasarkan sifat kimianya :
flokulan anionik – digunakan dalam persekitaran beralkali dan neutral; ia digunakan terutamanya untuk menjelaskan dan menyahhidratkan suspensi mineral,
flokulan kationik – digunakan dalam persekitaran berasid; yang paling biasa digunakan untuk menjelaskan penggantungan bahan organik,
flokulan lengai – mempunyai julat aplikasi terluas dalam pelbagai industri, contohnya pemprosesan arang batu dan bijih logam.
Flocculant digunakan dalam loji rawatan kumbahan, loji rawatan air dan dalam banyak proses perindustrian di mana perlu untuk mengasingkan produk terampai dalam bentuk koloid.
