Pelarut ialah sebatian yang meningkatkan keterlarutan bahan lain. Pelarut berbeza daripada pelarut dalam keupayaannya untuk membentuk serakan. Mereka membenarkan untuk mengekalkan penyebaran bahan tidak bercampur dalam sistem tanpa perlu digoncang. Penggunaan bahan pelarut memainkan peranan penting dalam penghasilan produk kosmetik dan kebersihan diri.
Bahan-bahan ini boleh bekerja mengikut salah satu daripada dua mekanisme – hidrotropik atau misel.
Pelarutan hidrotropik terdiri daripada menggabungkan zarah hidrofilik (pelarut) dengan zarah bahan terlarut. Ikatan tidak stabil yang terhasil, dipanggil molekul berkaitan , mempunyai keterlarutan yang lebih tinggi daripada bahan yang dimasukkan ke dalam sistem itu sendiri. Ia disebabkan oleh kehadiran kumpulan hidrofilik pelarut.
Pelarutan misel terdiri daripada menggabungkan pelarut dengan surfaktan yang dimasukkan ke dalam sistem. Sistem misel yang terhasil meningkatkan keterlarutan dan menstabilkan koloid.