Geneesmiddelchemie – op de grens van chemie en farmacologie

Wat is medicijnchemie?

Het begin wordt beschouwd als de eerste isolatie van een chemisch homogene medicijnstof uit plantaardig materiaal door Friedrich Sertürner. Deze discipline houdt zich bezig met de studie van de structuur van geneesmiddelen, hun fysisch-chemische eigenschappen, bereidingsmethoden inclusief synthese, effecten op het menselijk lichaam, evenals kwalitatieve en kwantitatieve chemische evaluatie. Een belangrijk aspect met betrekking tot medicinale stoffen is het doen van onderzoek naar de stabiliteit van geneesmiddelen, dat wil zeggen resistentie tegen fysisch-chemische en biologische factoren. Enzymen, de pH van de omgeving, evenals licht en temperatuur zijn allemaal factoren die veranderingen in de structuur of eigenschappen van geneesmiddelen kunnen veroorzaken. Dit kan de toxiciteit van de preparaten verhogen en de farmacologische activiteit beïnvloeden, die verzwakt of volledig verloren gaat. Om deze reden is de kwalitatieve en kwantitatieve analyse een belangrijk onderdeel van het onderzoek naar medicinale stoffen, waarvan de resultaten worden vergeleken met strikt gedefinieerde normen voor een bepaald medicijn en zijn vormen.

Kwalitatieve analyse, dwz het leren van de chemische samenstelling

De belangrijkste componenten van geneesmiddelen zijn actieve stoffen, waarvan de meeste worden geclassificeerd als organische verbindingen. Voordat een kwalitatieve analyse wordt gestart, moeten hun fysieke eigenschappen zoals kleur, geur en fysieke toestand worden bepaald. Vervolgens wordt een verbrandingsanalyse uitgevoerd, waardoor de organische aard van de geteste verbinding kan worden bevestigd. De basismethoden voor voorlopige kwalitatieve analyse omvatten ook de oplosbaarheidstest, waarmee de hydrofiele eigenschappen van actieve stoffen en hun zuur-base karakter kunnen worden bepaald. Een belangrijk onderdeel van het onderzoek is de elementaire kwalitatieve analyse. Het is een transformatie van een organische verbinding in ionische bindingen door deze te smelten met een teveel aan natrium. Op deze manier is het mogelijk om de aanwezigheid van individuele elementen in het actieve ingrediënt te detecteren. Om deze tests uit te voeren, zijn specifieke chemische reagentia nodig, die worden gebruikt afhankelijk van het type test dat we uitvoeren.

• Stikstoftest – verzadigde oplossing van ijzer(II)sulfaat, verdund zwavelzuur
• Zwaveltest – azijnzuur en lood(II)acetaat of natriumnitroprusside
• Halogenentest – verdund salpeterzuur en een waterige oplossing van zilvernitraat

Kwantitatieve analyse, dwz het ontdekken van de numerieke waarde van de chemische samenstelling

Zijn taak is om de kwantitatieve samenstelling van stoffen te bepalen – het gehalte of de concentratie van afzonderlijke componenten. Om de kwantitatieve analyse van organische verbindingen uit te voeren, kunnen de volgende methoden worden gebruikt:

• Zuur-base volumetrische analyses – uitgevoerd door titratie met standaardoplossingen van zuren of basen. Bij titratie in een niet-waterig medium worden de volgende oplosmiddelen gebruikt: aceton, nitromethaan, mierenzuur , azijnzuur , alcoholen of koolwaterstoffen.
• Redoximetrische analyses – kunnen worden onderverdeeld in oxidimetrie (titratie met standaardoplossingen van oxidanten, bijv. KMnO ₄ ) en reductometrie (titratie met standaardoplossingen van reductiemiddelen, bijv. FeSO ₄ -oplossing).
• Jodometrische analyses – titratie wordt uitgevoerd met standaard jodiumoplossing (bepaling van reductiemiddelen) of thiosulfaat (bepaling van oxidanten).
• Neerslaganalyses – tijdens de titratie wordt een onoplosbaar neerslag gevormd. De meest gebruikte techniek voor precipitatieanalyse is argantometrie, die slecht oplosbare zilververbindingen produceert, bijvoorbeeld AgCl of AgBr.

PCC Group-aanbieding

Het PCC Group Product Portal biedt farmaceutische grondstoffen van de hoogste kwaliteit, met behulp van productienormen die voldoen aan de I nternational Organization for Standardization ISO , GMP-normen (Good Manufacturing Practice) en de vereisten van de nieuwste versie van de Europese Farmacopee . Er zijn drie hoofdgroepen van grondstoffen die worden gebruikt bij de productie van medicijnen: actieve farmaceutische ingrediënten, hulpstoffen en vulstoffen, die verantwoordelijk zijn voor het geven van de uiteindelijke vorm van het medicijn. PCC Group biedt grondstoffen uit elk van deze categorieën. De reagentia die gebruikt worden bij de synthese van API (Active Pharmaceutical Ingredients) zijn onder andere monochloorbenzeen en orthodichloorbenzeen . Zoutzuur – kijk waar u zoutzuur kunt kopen – of natriumhydroxide ( fabrikanten van natronloog ), die ook in ons aanbod te vinden zijn, worden ook gebruikt als procesoplosmiddelen of pH-regelaars . Zoutzuur dat in de farmaceutische industrie wordt gebruikt, heeft een hoge zuiverheid van 37%, en wordt gebruikt bij de synthese van geneesmiddelen zoals ascorbinezuur en para-aminobenzoëzuur. Als hulpstoffen kunt u de producten van de POLIkol serie van farmaceutische kwaliteit gebruiken, die tot de groep van polyoxyethyleenglycolen behoren, en de producten van de ROKAnol serie. Ook Rokacet HR40Pf en Rokacet R36PF verdienen speciale aandacht, omdat het zeer goede emulgatoren zijn van werkzame stoffen die moeilijk in water oplosbaar zijn. Ze zijn perfect als emulgatoren van vitamines in multivitaminepreparaten. Het aanbod omvat ook polysorbaten. Polysorbate 20 en Polysorbate 80 zijn producten die ook worden gebruikt als solubilisatoren van werkzame stoffen. Het assortiment POLIkol producten omvat chemische verbindingen zoals PEG’s – polyethyleenglycolen . Ze voldoen aan de strenge kwaliteitseisen van de Europese Farmacopee , waardoor ze deel uitmaken van moderne medicijnen in de vorm van zachte capsules, zetpillen, pessaria, tabletten en ook als basis voor zalven kunnen worden gebruikt. PCC Group is een producent van farmaceutische grondstoffen en levert zijn producten aan de grootste farmaceutische bedrijven, niet alleen in Polen, maar ook over de hele wereld. Dankzij het brede scala aan aangeboden producten is het mogelijk om op één plek de grondstoffen te verkrijgen die nodig zijn voor de synthese van medicijnen, evenals de stoffen die nodig zijn voor kwalitatieve en kwantitatieve analyses.