GGO-grondstoffen en hun toepassing in de cosmetica-industrie

De eerste organismen die door middel van genetische manipulatie werden gemodificeerd, werden in de jaren zeventig ontwikkeld . Het was een doorbraak die het gebruik van GGO’s in de landbouw, cosmetica, voeding, farmacologie en medicijnen op gang bracht. Het doel van de introductie van genetisch gemodificeerde organismen in massaproductie was vooral om de landbouw zonder pesticiden winstgevender te maken. Maar daarom worden de voordelen van ggo-gewassen sterk betwist ten gunste van theorieën over schade aan ecosystemen en de menselijke gezondheid. Het onderwerp GGO’s is des te controversiëler vanwege het feit dat genetisch gemodificeerde planten en hun producten niet alleen in voedsel worden aangetroffen. GGO-gebaseerde grondstoffen worden vaak gebruikt bij de massaproductie van cosmetica.

Wat zijn GGO’s eigenlijk?

GGO’s (genetisch gemodificeerde organismen) zijn organismen waarvan het genoom kunstmatig is gemodificeerd met behulp van genetische manipulatiemethoden om nieuwe fysiologische kenmerken van die organismen te verkrijgen of om enkele bestaande kenmerken te wijzigen. In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, zijn genetische modificaties geen volledig kunstmatig fenomeen. Zijn alle genetische manipulaties in principe slecht? Zijn genetische modificaties volledig tegen de natuur in? De meningen van enkele felle tegenstanders van genetische modificatie zijn grotendeels in tegenspraak met het beschikbare wetenschappelijke bewijs. De natuur modificeert zelf spontaan het DNA van verschillende soorten organismen onder invloed van verschillende stimuli en veranderingen in de omgeving, en past die levende wezens aan om te functioneren onder de veranderende omstandigheden. De meest basale aanpassingen zijn bijvoorbeeld het selecteren en vermeerderen van specifieke plantenlijnen met het hoogste voedingspotentieel. Andere voorbeelden van genetische modificaties zijn het kruisen en creëren van de zogenaamde polyploïden , dwz plantenorganismen die een vermenigvuldigde hoeveelheid genetisch materiaal hebben. Tegenwoordig zijn het aan dergelijke aanpassingen dat we grote oren van graan , sappige en zoete watermeloenen en bananenvlees met een romige textuur te danken hebben. Hier kan zeker worden gezegd dat de aanpassingen goed zijn uitgepakt. De echte controverse ontstaat wanneer we het hebben over GGO’s in de letterlijke zin, met echte manipulatie binnen het genoom van een cel. Dit vereist de tussenkomst van specialisten op het gebied van genetische manipulatie en gespecialiseerde laboratoria met de juiste apparatuur. Dus wat is genetische modificatie? In eenvoudige bewoordingen is het de verwijdering van een specifiek DNA-fragment uit een organisme, of het inbrengen van een specifiek DNA-fragment uit een cel van het ene organisme in het genetische materiaal van een cel van een ander organisme.

Welke cosmetische grondstoffen kunnen GGO’s bevatten?

Er is tegenwoordig een zeer breed scala aan ingrediënten en additieven op de markt voor gebruik bij de productie van cosmetica . Deze stoffen zijn voornamelijk van plantaardige oorsprong. Zoals we allemaal weten, gaat het bij industriële productie van planten om grootschalige teelt, waarbij enorm veel nadruk wordt gelegd op efficiëntie en productiviteit per hectare. Dit is de reden waarom landbouwgewassen vaak worden onderworpen aan verschillende genetische modificaties die leiden tot een grotere opbrengst en een betere kwaliteit van de gewassen. Hier zijn enkele van de meest genetisch gemodificeerde planten die worden gebruikt om cosmetische grondstoffen en additieven te produceren: – maïs (olie, zetmeel), – tarwe (zetmeel), – katoen (zaadolie), – appels (organische zuren, Proteol APL), – suikerriet (suikers, squalaan), – koolzaad (olie), – lijnzaad (olie), – soja (olie en was, fyto-oestrogenen), – luzerne (extracten), – kruidnagel (etherische olie), – eucalyptus (etherische olie) , – roos (etherische olie), – meloen (extracten), – papaya (extracten, enzymen), – pruim (extracten), – populier (extracten), – rijst (olie, zetmeel), – tabak (extracten), Een opmerkelijke voorbeeld van een cosmetische grondstof die kan worden afgeleid van ggo’s is laurinezuur, een van de verzadigde vetzuren . Vanwege zijn uitstekende hydraterende eigenschappen is het een grondstof die vaak wordt gebruikt als ingrediënt in producten voor persoonlijke verzorging (badvloeistoffen en zeep, shampoos) en ‘witte cosmetica’ voor huidverzorging zoals crèmes en vochtinbrengende lotions. Deze verbinding wordt zowel uit kokosnoten als uit koolzaad gewonnen. De enorme vraag van de cosmetische industrie naar laurinezuur was een van de redenen waarom koolzaad genetische modificaties onderging . Dit werd gedaan om het laurinezuurgehalte in de plant te verhogen . Uiteraard verlaagde het de prijs en verhoogde de beschikbaarheid, maar de meeste van deze grondstof past bij de beschrijving van een GGO. Andere veel voorkomende cosmetische ingrediënten die uit GGO’s worden geproduceerd, zijn maïszetmeel, xanthaangom, glycerol, plantaardige eiwitten en zelfs vitamine C en E. Bij het winkelen voor cosmetica moeten tegenstanders van ggo’s zich ervan bewust zijn dat producten die bovenstaande stoffen bevatten, gemaakt kunnen zijn van genetisch gemodificeerde planten .

Hoe cosmetica op basis van GGO’s te vermijden?

De beste keuze in dit geval is biologische cosmetica op basis van natuurlijke ingrediënten. Dergelijke producten dienen minimaal 95%ingrediënten van natuurlijke oorsprong te bevatten. Bovendien moeten de woorden GGO FREE (of een vergelijkbare aanduiding) op het etiket staan. De etikettering van cosmetische producten als GGO-vrij is niet wettelijk geregeld. Sommige fabrikanten gebruiken het GGO FREE -label als een van hun marketingtrucs om de klant over te halen hun product te kopen . Meestal hebben cosmetica die in werkelijkheid GGO-vrij zijn een certificering zoals ECOCERT , EkoZnak, NaTrue, EcoControl of EcoGarantie.

Wat zijn de voordelen van GGO’s?

Het is duidelijk dat genetische manipulatie een onuitputtelijke bron van mogelijkheden is die alleen worden beperkt door de verbeeldingskracht van genetici en specialisten in biotechnologische ontwikkeling. In vergelijking met hun ongewijzigde tegenhangers hebben gemodificeerde organismen (afhankelijk van het type genetische modificatie) veel positieve eigenschappen, zoals:

• veel hoger eiwit- en vetgehalte (hogere energiewaarde),
• vermogen om vitamines en andere waardevolle componenten te produceren die ongewijzigde organismen niet of in zeer kleine hoeveelheden produceren (bijv. rijst aangevuld met vitamine A),
• veel hogere efficiëntie van de teelt, hogere opbrengsten per hectare,
• mogelijkheid om het areaal te verkleinen (een hogere opbrengst per hectare betekent een lagere behoefte aan landbouwgrond). Hierdoor wordt ontbossing en aanpassing van wilde gebieden voor landbouwgewassen beperkt.
• hoge weerstand tegen pesticiden die in de plantenteelt worden gebruikt om onkruid, plagen en ziekteverwekkende schimmels te bestrijden,
• het vermogen van planten om zelf ongediertewerende verbindingen/stoffen te produceren . Dit maakt het mogelijk om de hoeveelheid pesticiden (insecticiden) die worden gebruikt voor ongediertebestrijding te verminderen,
• hogere weerstand tegen ongunstige weersomstandigheden en slechte bodemkwaliteit,
• langere opslag en houdbaarheid van gewassen,
• mogelijkheid om vaccins en medicijnen te produceren (goedkopere vervangingsmiddelen),
• vroege opsporing van planten- en dierziekten (DNA-onderzoek),
• productie van biobrandstoffen,
• vermindering van het probleem van voedselschaarste en honger over de hele wereld.

Welke gevolgen kan het gebruik van ggo’s hebben?

Dus wat zijn de nadelen van GGO’s? Meningen en argumenten lopen uiteen. Een van de meest populaire zijn:

• schadelijkheid voor de menselijke gezondheid en het leven (allergieën, ziekten van het spijsverteringsstelsel, immuniteitsstoornissen, kankers, onvruchtbaarheid),
• ongecontroleerde introductie van genetisch gemodificeerde organismen in het milieu,
• ongecontroleerde migratie van GGO-genen naar andere organismen binnen dezelfde of verschillende soorten (naburige gewassen),
• verhoogde weerstand van onkruid en ongedierte tegen pesticiden (de noodzaak om steeds krachtigere gewasbeschermingsmiddelen te gebruiken),
• negatieve impact op de fauna (vogels, insecten, amfibieën, zeedieren, organismen die in de bodem leven),
• vermindering van de biodiversiteit in de natuur,
• monopolisering van de zaadmarkt ,
• schadelijkheid voor plantbestuivende insecten .

Voorstanders van GGO’s stellen vast dat er geen bewijs is van schade door GGO’s aan het menselijk lichaam . En dierproeven zijn niet voldoende betrouwbaar. Tegenstanders halen hetzelfde argument aan, maar dan gericht tegen ggo’s. Volgens hen is er een gebrek aan hard, wetenschappelijk bewijs dat de schadelijkheid van ggo’s voor het milieu en het menselijk leven ontkent , en veel aanwijzingen ondersteunen hun negatieve impact. Daarnaast wijzen tegenstanders van ggo’s op zeer intense politieke lobby door wereldwijde producenten van genetisch gemodificeerde landbouwgewassen . Bedrijven streven ernaar de wereldmarkten te monopoliseren en daardoor de winst uit de verkoop van inzaaibare GGO-materialen te vergroten.

GGO’s – wat zegt de wetenschap erover?

De ggo-technologie is al bijna vijftig jaar in ontwikkeling. Het dateert uit 1973. Tot op de dag van vandaag worden er veel wetenschappelijke studies uitgevoerd die de basis vormen voor meta-analyses en uitgebreide semantische reviews. Hieruit zijn wetenschappelijke conclusies getrokken die ondubbelzinnig stellen dat de teelt van ggo’s en dus ook de daaruit geproduceerde grondstoffen veilig zijn voor mens en milieu.

Beschuldigingen tegen GGO’s versus wetenschappelijk bewijs

Langetermijnimpact van GGO’s op het milieu

In de jarenlange teelt van diverse landbouwgewassen is nooit eenduidig vastgesteld dat ggo-planten meer schadelijk zijn voor het milieu of de mens dan conventionele gewassen. Bovendien worden genetisch gemodificeerde planten gekweekt met lagere doses pesticiden en meststoffen . Ook in termen van landbouwkundig nut kunnen GGO-planten met succes worden gekweekt op bodems van mindere kwaliteit.

Voedsel en cosmetica die GGO’s bevatten, kunnen het menselijk genoom veranderen of beschadigen

De planten die we dagelijks gebruiken in de vorm van voedsel en cosmetica hebben hun eigen DNA, oftewel genetisch materiaal . Dit betekent dat we elke dag een grote dosis genetisch materiaal van andere organismen binnenkrijgen. Feit is dat menselijke cellen niet in staat zijn om functioneel DNA van andere organismen op te nemen , al dan niet genetisch gemodificeerd. Overname van DNA door het menselijk lichaam van een genetisch gewijzigde plant is onmogelijk , ook omdat het door enzymen wordt afgebroken bij contact met de huid of de binnenkant van de maag. DNA dat wordt afgebroken tot enkele stikstofbasen waaruit genen bestaan , wordt een gewoon voedselingrediënt . Daarom is het niet in staat om zijn eerdere functies uit te voeren.

Voedsel en cosmetica die GGO’s bevatten, kunnen allergieën veroorzaken

Volgens de wet wordt elke nieuwe genetische modificatie van planten getest op het veroorzaken van allergieën voordat ze in de reguliere teelt worden geïntroduceerd. Een voedselallergie is bijvoorbeeld een overreactie van het menselijk lichaam op bepaalde ingrediënten die in voedsel worden aangetroffen. Vaker wel dan niet, worden allergie- en sensibilisatiesymptomen veroorzaakt door eiwitten waarvan het lichaam van de allergische persoon ‘denkt’ dat het ziekteverwekkers zijn en probeert het af te weren. Dit resulteert in een allergische reactie die de vorm kan aannemen van maag-darmklachten, ademhalingsproblemen of huidletsels. Allergieën kunnen dus worden veroorzaakt door zowel GGO’s als conventioneel gekweekte planten, aangezien beide eiwitten bevatten.

Voedsel en cosmetica die GGO’s bevatten, vormen het risico op kanker

In 2012 werd een studie gepubliceerd volgens welke het voeren van ratten met genetisch gemodificeerde maïs geteeld met behulp van een pesticide genaamd glyfosaat tumoren veroorzaakte bij deze dieren . De auteur van die studie was Gilles-Éric Séralini, een Franse moleculair bioloog die een van de felste tegenstanders van ggo’s is. De professor kreeg vrij snel ongelijk in zijn onderzoek, ook qua methodologie. De wetenschapper voerde tests uit op rassen die vatbaar zijn voor kanker . Ook maakte hij geen gebruik van een controlegroep . De wetenschappelijke gemeenschap beschouwde dit als een kardinale fout omdat het ontbreken van een controlegroep geen referentiepunt biedt. Dit brengt natuurlijk de onmogelijkheid met zich mee om een toename of afname van de frequentie van een specifiek gevolg op betrouwbare wijze te beoordelen. Een andere fout van de hoogleraar waren de onvoldoende grote testgroepen . Met andere woorden, zijn berekeningen hadden geen betrouwbaar statistisch effect . De publicatie van de wetenschapper werd uiteindelijk ingetrokken als een onbetrouwbare wetenschappelijke bron. Helaas zijn de bevindingen van Séralini tot op de dag van vandaag het belangrijkste argument van felle tegenstanders van GGO’s. Voorstanders daarentegen hebben aan hun kant de jarenlange betrouwbare studies die aantonen dat genetisch gemodificeerde planten en dus afgeleide grondstoffen, waaronder cosmetische grondstoffen, geen kankerverwekkend potentieel hebben. Bovendien kunnen sommige genetische modificaties de menselijke blootstelling aan kankerverwekkende stoffen verminderen . Voorbeelden zijn gemodificeerde maïsrassen die resistent zijn tegen schimmels en schadelijke aflatoxinen.

GGO’s doden nuttige insecten die planten bestuiven

Plantenmetabolieten van de nieuwe generatie hebben het vermogen om selectief te werken. Als gevolg hiervan bestrijden ze ongedierte zonder zelfs maar het minste schadelijke effect op honingbijen te vertonen . Sommige stoffen die uit genetisch gemodificeerde planten worden geproduceerd, komen niet in het stuifmeel of de nectar terecht. Andere GGO-derivaten zijn, ondanks dat ze in stuifmeel worden aangetroffen, volkomen onschadelijk voor bijen en andere diersoorten, behalve voor plagen die landbouwgewassen aantasten.

GGO’s leiden tot een verhoogd gebruik van pesticiden

Het hele idee van GGO’s gaat uit van het verminderen, niet verhogen, van het gebruik van pesticiden in de plantenteelt. GGO-gewassen zijn bedoeld om beter bestand te zijn tegen onkruid, plagen en ziekten, in vergelijking met conventionele planten. Het creëren van genetisch gemodificeerde planten beschermt de gewassen in feite tegen verschillende ziekteverwekkers zonder schadelijke organismen te schaden. De meeste gemodificeerde plantenlijnen vertonen een hoge resistentie tegen herbiciden , dwz onkruidverdelgers. In de praktijk betekent dit dat herbicidebehandelingen niet schadelijk zijn voor de gewassen, terwijl ze selectief onkruid vernietigen. Overmatig gebruik van pesticiden in de plantenteelt betekent echter dat onkruid na verloop van tijd resistent wordt tegen chemicaliën en soorten worden die buitengewoon moeilijk te bestrijden zijn. Dit is een gevaarlijk fenomeen, vooral omdat in sommige regio’s van de wereld (bijv. de VS) het gebruik van herbiciden jaar na jaar toeneemt. De opkomst van ‘superonkruiden’ wordt dus ten onrechte toegeschreven aan ggo-rassen, terwijl de continue toename van het gebruik van bepaalde bestrijdingsmiddelen een negatief effect kan hebben op planten, bodem en waterkwaliteit/zuiverheid.

Schadelijkheid van GGO’s in cosmetica en in de grondstoffen die worden gebruikt om ze te maken

Zoals u al weet, is de schadelijkheid van ggo’s nog steeds niet wetenschappelijk bewezen door genmutaties, omdat zelfs veranderd DNA van planten het DNA van mensen niet aantast. Maar het is een feit dat te hoge doses herbiciden en de allergene insecticiden die door ggo’s worden geproduceerd, schadelijk kunnen zijn. In de praktijk moeten alle grondstoffen en additieven die in cosmetica worden gebruikt, worden goedgekeurd voor productie op basis van strenge tests die bevestigen dat ze veilig zijn voor de menselijke gezondheid en het leven. Fabrikanten van cosmetische grondstoffen en eindproducten zijn verplicht te voldoen aan strenge eisen die zijn vastgelegd in wettelijke voorschriften en normen. Op het overtreden ervan worden zware financiële sancties opgelegd. Dus de beslissing welke producten te gebruiken – GMO FREE of GMO INSIDE – hangt uitsluitend af van de persoonlijke voorkeuren van consumenten. Een aantal GGO-VRIJ cosmetische grondstoffen kan worden gekocht bij PCC Group. Het bedrijf levert stoffen en additieven voor de productie van cosmetica aan klanten van over de hele wereld . Ze vereisen onder andere vaak dat alle aanwezige chemische verbindingen GGO-vrij moeten zijn. De productiebedrijven van PCC Group die de cosmetische grondstoffen en additieven produceren, moeten nieuwe producten ontwerpen en implementeren met het milieu en de veiligheid voor de menselijke gezondheid en het leven in gedachten . Fabrikanten die binnen de Groep actief zijn, verbeteren voortdurend bestaande formuleringen, introduceren nieuwe producten, gebruiken duurzame grondstoffen voor de productie en implementeren milieuvriendelijke technologieën. Elk product dat ze op de markt brengen, heeft individuele technische documentatie en is onderworpen aan verplicht branchespecifiek onderzoek en testen . Bovendien worden cosmetische grondstoffen die vallen in de categorie oppervlakteactieve stoffen vervaardigd in EFfCI GMP- gecertificeerde systemen (Good Manufacturing Practices in overeenstemming met richtlijnen van de European Federation for Cosmetic Ingredients).

Hebben GGO’s zin?

GGO’s zijn nog steeds een onderwerp van veel controverse. De waarheid is dat we elke dag worden geconfronteerd met ggo-technologie , of we nu voor of tegen zijn. Bacteriën, schimmels en stoffen afkomstig van planten worden onderworpen aan genetische modificaties . Dankzij ggo’s worden op industriële schaal veel waardevolle en vaak levensreddende stoffen geproduceerd . Voorbeelden zijn insuline en de actieve ingrediënten van veel medicijnen. GGO’s stellen ons ook in staat om enzymen te verkrijgen voor gebruik in medicijnen, farmaceutische producten en zelfs de productie van wasmiddelen . Bovendien verminderen ggo-gewassen het gebruik van pesticiden , uiteraard ten voordele van het milieu. Maar alles wat kunstmatig is aangepast, wekt nog steeds wantrouwen , vooral als het ingewikkeld is en niet volledig wordt begrepen. In de wereld van de wetenschap is niets zeker. Er komen voortdurend nieuwe theorieën, onderzoeken en ontdekkingen aan het licht en wetenschappers beschikken over steeds spectaculairere onderzoeksmethoden. Wat vandaag wetenschappelijk is bevestigd, kan morgen niet meer relevant zijn. Moet ik dus cosmetica op basis van GGO’s gebruiken of producten zonder GGO’s kiezen? De wetenschap zegt ‘ja’, maar er zijn nog steeds veel tegenstanders die harde uitspraken doen over de schadelijkheid van ggo’s. De beslissing is dus aan de consument, die zijn dagelijkse keuzes maakt op basis van de argumenten die hij kent die zijn huidige kennis, wereldbeeld of cultuur weerspiegelen. ————————————————– ————————————————– ——————– De afwezigheid van schadelijke effecten van op GGO’s gebaseerde stoffen in voedsel en cosmetica is bevestigd door : WHO (World Health Organization), EFSA (European Food Safety Authority), PAN (Poolse Academie van Wetenschappen), AMA (American Medical Association), Pauselijke Academie van Wetenschappen, Franse Academie van Wetenschappen, Chinese Academie van Wetenschappen, Internationale Raad voor Wetenschappen en vele andere nationale/internationale wetenschappelijke verenigingen. Literatuur: https://piorin.gov.pl/files/userfiles/giorin/wn/gmo/broszury/1.pdf https://vanilablends.pl/rosliny-i-surowce-gmo-w-kosmetykach/ http:/ /www.ilenatury.pl/index.php/2020/08/11/trendy-zywieniowe-w-kosmetykach/ https://biotechnologia.pl/biotechnologia/drobnoustroje-gmo-w-przemysle,17926 https://codziennikkosmetyczny. pl/2017/06/26/gmo-produktach-kosmetycznych/ https://www.europarl.europa.eu/news/pl/headlines/society/20151013STO97392/6-rzeczy-ktore-warto-wiedziec-o-gmo https ://vanilablends.pl/rosliny-i-surowce-gmo-w-kosmetykach/