In de afgelopen 20 jaar is het begrip secundaire grondstoffen steeds belangrijker geworden. Er wordt vaak over gesproken in de context van ecologie en milieubescherming. In ons artikel beantwoorden we de vragen wat secundaire grondstoffen zijn, in welke groepen ze zijn onderverdeeld en hoe ze kunnen worden gebruikt in de industrie en het dagelijks leven.
Secundaire grondstoffen: definitie
Volgens het Poolse woordenboek betekent het Poolse equivalent van het woord " secundair " "gemaakt als resultaat van transformaties" of "voor de tweede keer verkregen". Dit weerspiegelt perfect de betekenis van het begrip secundaire grondstoffen. Secundaire grondstoffen zijn materialen en afval die alleen door verwerking voor verschillende doeleinden kunnen worden hergebruikt. Door terugwinning ontstaan secundaire grondstoffen. Volgens de nomenclatuur van de Poolse afvalwet van 14 december 2012 betekent nuttige toepassing:
- elk proces, waarvan het belangrijkste resultaat is dat afval nuttige toepassingen krijgt door andere materialen te vervangen.
De wetgever introduceert ook de term “materiële recuperatie”, wat betekent:
- een proces dat activiteiten omvat zoals recycling en het gereedmaken van afval voor hergebruik.
Terugwinning is mogelijk door de selectie van afval, dat wil zeggen het scheiden van afvalsoorten in verwerkbare en ongeschikte voor opwerking.
Welke soorten secundaire grondstoffen onderscheiden we?
Alle secundaire grondstoffen zijn onderverdeeld in twee basisgroepen:
- niet-metalen materialen,
- metalen (inclusief gekleurde metalen zoals aluminium of zink).
De categorieën van niet-metalen secundaire grondstoffen omvatten:
- kunststoffen ( PP-polypropyleen , PVC, PE-polyethyleen , PS-polystyreen);
- hout, multiplex, planken of panelen met houteffect;
- papier;
- glas;
- natuurlijk en synthetisch rubber;
- polyamide (nylon) kunststoffen.
Metalen die recyclebaar zijn als onderdeel van het recyclingproces zijn onder meer aluminium, staal, messing, gietijzer, ijzer, koper en lood. Onder secundaire grondstoffen vallen ook edele metalen, zoals goud, zilver of platina.
Wat zijn de toepassingen van secundaire grondstoffen?
Van teruggewonnen materialen worden allerlei halffabrikaten en artikelen gemaakt die we dagelijks gebruiken. Ze worden gebruikt door bedrijven in de verpakking, bouw, kleding, speelgoed, logistiek, automotive en vele andere gebieden. Kunststoffen worden gebruikt om items te maken zoals:
- boodschappentassen;
- folie; andere soorten zakken;
- wegwerpschalen, kopjes, borden, bestek;
- isolatie, hydraulische en elektrische materialen;
- schrijfwaren accessoires;
- speelgoed.
Bewerkt oud papier wordt gebruikt om een groot aantal nuttige artikelen te produceren, zoals kopieerpapier, krantenpapier, keuken- of toiletpapier, kartonnen verpakkingen, zakken en pakketvullers. Glasaggregaat daarentegen wordt gebruikt voor het maken van potten, flessen, glaswol en vezels, maar ook voor het maken van siersnippers. Gerecycleerde metalen hebben ook een verscheidenheid aan toepassingen. Ze kunnen worden opgewerkt tot blikken, maar ook tot structurele elementen van voertuigen, schepen of vliegtuigen; ze worden hergebruikt om gereedschap, elektrische draden en zelfs sieraden te maken.
Waarom zouden we secundaire grondstoffen gebruiken?
Op onze planeet slinken de beschikbare afvalopslagplaatsen elk jaar meer en meer. Als we als verantwoordelijke samenleving niet de juiste preventieve maatregelen nemen, zullen tonnen giftig afval de komende generaties overspoelen en zal de aarde niet langer bewoonbaar zijn. Daarom is elke stap die wordt genomen om secundaire grondstoffen terug te winnen van groot belang in het kader van de bescherming van het milieu waarin we leven. Het gebruik van materialen in het recyclingproces maakt het mogelijk de hoeveelheid vervuiling te verminderen. Het is ook een uitstekende manier om hernieuwbare en niet-hernieuwbare grondstoffen te besparen, zoals bomen of mineralen waarvan de winning en verwerking extra energie vereisen. Dankzij recyclage hebben we ook een reële impact op de kwaliteit van lucht en bodem, aangezien de vraag naar nieuwe halffabrikaten afneemt en de productie en distributie van deze producten gepaard gaan met verschillende soorten vervuiling.