Solubilisatoren zijn verbindingen die de oplosbaarheid van andere stoffen verhogen. Solubilisatoren verschillen van oplosmiddelen in hun vermogen om dispersies te vormen. Ze maken het mogelijk om de dispersie van de niet-mengbare substantie in het systeem te behouden zonder de noodzaak om te schudden. Het gebruik van oplosmiddelen speelt een belangrijke rol bij de productie van cosmetica en producten voor persoonlijke hygiëne.
Deze stoffen kunnen werken volgens een van de twee mechanismen – hydrotroop of micellair.
Hydrotropische solubilisatie bestaat uit het combineren van hydrofiele deeltjes (oplossers) met deeltjes van een opgeloste stof. De resulterende onstabiele bindingen, geassocieerde moleculen genoemd, hebben een hogere oplosbaarheid dan de stof die in het systeem zelf wordt geïntroduceerd. Het wordt veroorzaakt door de aanwezigheid van hydrofiele groepen van de solubilisator.
Micellaire solubilisatie bestaat uit het combineren van solubilisatoren met oppervlakteactieve stoffen die in het systeem worden geïntroduceerd. De resulterende micellaire systemen verhogen de oplosbaarheid en stabiliseren het colloïde.
