Od ponad 40 lat materiały polimerowe są wykorzystywane w budownictwie jako elementy konstrukcyjne i izolacyjne. Kluczowe znaczenie w tej dziedzinie odgrywa jednoskładnikowa pianka poliuretanowa (OCF) zwana powszechnie pianką montażową. Angielska nazwa „one component foam” pochodzi od technologii jej produkcji. Poliuretany (a więc także pianka OCF) to polimery chemoutwardzalne, w których przy każdym użyciu istnieje konieczność zmieszania dwóch reagujących ze sobą składników A i B w celu uzyskania końcowego materiału. W jednym pojemniku pianki OCF znajduje się gotowy do użycia produkt. Jest to cecha odróżniająca pianki OCF od pozostałych pianek poliuretanowych, tzw. dwuskładnikowych. Dzięki zapakowaniu pianki jednokomponentowej do metalowej puszki pod ciśnieniem (zwykle o wadze do 1 kg), możliwa jest jej szybka i prosta aplikacja przy użyciu specjalnego pistoletu lub plastikowego wężyka. Pianki jednoskładnikowe OCF (zwane również 1K) po wypuszczeniu z puszki są utwardzane wilgocią znajdującą się w powietrzu.
Pracując z piankami montażowymi trzeba przejść ogólne przeszkolenie w ich zakresie ze względu na ryzyko zapalenia pianki, ponieważ zawiera one gazy palne. Nieuważny transport i przechowywanie puszek może spowodować ich pęknięcie lub eksplozję. Przy pracy z pianką OCF koniecznie należy zachować szczególną ostrożność oraz stosować środki ochrony własnej w postaci odzieży ochronnej, w szczególności rękawic oraz okularów ochronnych. Podczas aplikacji pianek należy także pamiętać o odpowiedniej wentylacji pomieszczenia.
Odpowiednio dobrane poliole oraz pozostałe składniki formulacji pozwalają nie tylko na otrzymanie piany o oczekiwanych właściwościach, ale również umożliwiają jej bezproblemową aplikację nawet do 18 miesięcy od momentu jej wyprodukowania. Końcowy proces polimeryzacji, czyli utwardzania zachodzi już po wypuszczeniu pianki z pojemnika. Odpowiedzialna jest za to wilgoć zawarta w powietrzu i podłożu, która przereagowuje z prepolimerem i nadmiarową ilością izocyjanianu zawartą w mieszaninie. Pianka zazwyczaj już po 4-5 min przestaje się kleić (wytwarza się skórka), a po 30 min nadaje się do obróbki (np. do obcięcia). Pełne utwardzenie pianki następuje po 24h.
W przypadku specjalnych pianek, tzw. 1.5K, w puszce znajduje się dodatkowo mały pojemnik z utwardzaczem, dzięki któremu pianka utwardza się jeszcze szybciej i niezależnie od ilości wilgoci zawartej w powietrzu. Utwardzacz uwalnia się za pomocą specjalnego pokrętła, a następnie miesza całość poprzez wytrząsanie. Wadą tego rozwiązania jest konieczność prowadzenia nieprzerwanej pracy. Piankę należy wypuścić w przeciągu 6 min od momentu zmieszania z utwardzaczem. Po upływie tego czasu pianka utwardzi się wewnątrz pojemnika i wówczas istnieje niebezpieczeństwo jego rozsadzenia.