Właściwie dobrana izolacja jest kluczowym czynnikiem wpływającym na ekonomiczność i niezawodność urządzeń chłodniczych. Wśród najważniejszych parametrów materiałów izolacyjnych można wymienić ich grubość, rodzaj oraz technologię wytwarzania.
Na podstawie raportów WPO (World Packaging Organization) roczne koszty pakowania towarów na całym świecie przekraczają kwotę kilku miliardów dolarów. Ogólny rynek opakowań to przemysł warty około 700 miliardów dolarów i obejmuje wiele różnych materiałów opakowaniowych oraz surowców przeznaczonych do ich produkcji. Szacuje się, że do 2020 roku całkowita wartość rynku opakowań będzie sięgała nawet 900 miliardów dolarów.
Opakowania stanowią integralną część większości produktów i mogą pełnić rozmaite funkcje:
Najbardziej ogólny podział materiałów opakowaniowych dokonywany jest ze względu na rodzaj surowców potrzebnych do ich wytworzenia.
Papier używany jest do wytwarzania szerokiej gamy produktów do pakowania, takich jak etykiety, torby itp. Może być także stosowany do bezpośredniego owijania towarów jako tzw. papier pakowy. Tektura jest materiałem zdecydowanie grubszym i trwalszym od standardowego papieru. Jest używana zazwyczaj do przechowywania mleka, soków, płatków śniadaniowych itp. Podstawowym surowcem do produkcji opakowań papierniczych są włókna pochodzące z drzew iglastych i liściastych. Jednak mogą być w tym celu stosowane także włókna innych roślin, takich jak len czy bawełna. Ponieważ w procesie produkcji papieru pojawia się problem nadmiernego pienienia masy papierniczej, bardzo często konieczne jest używanie preparatów zapobiegających powstawaniu piany. Grupa PCC posiada w swojej ofercie produkty takie jak ROKAnol LP2023 oraz ROKAnol RZ4P11, które mogą być stosowane jako środki antypienne do produkcji papieru opakowaniowego.
Mogą być wykonane z jednego tworzywa lub też stanowić tzw. opakowania kompleksowe, czyli powstałe z połączenia dwóch lub więcej tworzyw lub tworzywa z innymi materiałami (np. z papierem). Opakowania wykonane z tworzyw sztucznych charakteryzują się bardzo dobrymi właściwościami fizycznymi i chemicznymi, które dodatkowo mogą być modyfikowane przez zastosowanie różnych dodatków chemicznych.
Grupa PCC posiada w swojej ofercie szereg produktów mogących pełnić rolę modyfikatorów polimerów. Seria POLIkol to grupa dodatków stosowanych jako dyspergatory, emulgatory, a także środki zwilżające. Posiadają one pozytywną opinię organizacji FDA (Food and Drug Administration), która zezwala na ich stosowanie w formie niebezpośrednich dodatków do żywności. Polioksyetylenoglikole, nazywane również PEGami, charakteryzują się bardzo dobrą rozpuszczalnością w wodzie, niską lepkością, a także właściwościami elektrostatycznymi. Produkty serii ROKAmer również mogą być stosowane jako dodatki dyspergujące i emulgujące do produkcji modyfikowanych polimerów. ROKAmery dopuszczone są do stosowania jako niebezpośrednie dodatki do żywności na podstawie list opublikowanych przez amerykańską organizację FDA.
Kolejną grupą dodatków są ROKAnole (LP2023, LP2529, LP27, RZ4P11). Są to alkoksylowane alkohole tłuszczowe stosowane m.in. jako środki niskopienne w procesie produkcji opakowań do żywności lub materiałów przeznaczonych do kontaktu z żywnością. Związki te nie zawierają silikonu, a dzięki swojej budowie posiadają niską temperaturę krzepnięcia i zapewniają łatwość operowania w różnych procesach. Funkcję niebezpośrednich dodatków do żywności mogą także pełnić Laurylosiarczany , tym samym znajdując się na liście amerykańskiej organizacji FDA (Food and Drug Administration). Należy pamiętać, że produkty ROSULfan A (Ammonium Lauryl Sulfate) oraz ROSULfan L (Sodium Lauryl Sulfate) muszą być stosowane zgodnie z podanymi przez organizację definicjami, nie przekraczając maksymalnej dozwolonej dawki.
W praktyce do produkcji opakowań stosuje się kilka podstawowych tworzyw:
Grupa PCC posiada w swojej ofercie także produkty stosowane w produkcji wypełnień poliuretanowych, mających coraz szersze zastosowanie w sektorze opakowaniowym. Do produktów tych należą np. Ekoprodur 1814W i Ekoprodur OP2/S.
Głównymi surowcami do ich produkcji są materiały drzewne, takie jak sklejka oraz płyty pilśniowe, drewno z drzew liściastych i iglastych pod różną postacią (np. forniru) oraz wiklina z drzew krzewiastych. Skrzynki z forniru są wytrzymałe, tanie oraz elastyczne. Zwykle są używane do pakowania owoców, jaj i ryb. Skrzynki lite (tzw. szczelne) doskonale nadają się do transportu, ale też do przechowywania materiałów. Innym przykładem opakowań transportowych i pomocniczych wykonanych z drewna są popularne palety typu EURO. To dzięki nim możliwe jest stabilne przenoszenie dużych ilości materiałów. Pełnią także rolę ochronną i ułatwiają późniejsze magazynowanie. Oprócz licznych zalet, takich jak niska przewodność cieplna, mała szkodliwość dla środowiska oraz skuteczna ochrona towaru przed uszkodzeniami mechanicznymi, opakowania drewniane mają także słabe strony. Są zazwyczaj podatne na zawilgocenie, posiadają wysoką palność, a także mogą chłonąć nieprzyjemne zapachy.
Aluminium, dzięki kompatybilności z technologiami drukowania, daje możliwość tworzenia opakowań z różnymi napisami i grafikami, zapewniając tym samym tożsamość danej marce. Opakowania aluminiowe są także bardzo lekkie i zapewniają dobrą barierę dla światła, gazów i wilgoci, dzięki czemu wydłużają żywotność produktów. Aluminium może być wykorzystywane jako opakowania w przemyśle medycznym, spożywczym, kosmetycznym i napojowym, np. do produkcji puszek i pojemników.
Szkło jest wytwarzane z wielu różnych surowców, jak np. piasek, soda kalcynowana, wapień oraz „stłuczka szklana”. Proces produkcji takich opakowań polega na mieszaniu i podgrzewaniu surowców, a następnie formowaniu pożądanego kształtu. Największą zaletą opakowań szklanych jest to, że są one w 100% recyklowalne i można je odzyskiwać bez utraty jakości lub czystości. Dodatkowo szkło jest nieporowate i nieprzepuszczalne, dzięki czemu nie wpływa na smak przechowywanej w nim żywności i napojów.
Właściwie dobrana izolacja jest kluczowym czynnikiem wpływającym na ekonomiczność i niezawodność urządzeń chłodniczych. Wśród najważniejszych parametrów materiałów izolacyjnych można wymienić ich grubość, rodzaj oraz technologię wytwarzania.
Surowce i półprodukty chemiczne to szeroka gama substancji o różnorodnych zastosowaniach. Wykorzystywane są między innymi w produkcji preparatów kosmetycznych i detergentowych, a także formulacji dla przemysłu ciężkiego (górnictwo, metalurgia, budownictwo, energetyka).
Rolnictwo to niezwykle istotna dziedzina gospodarki, której nadrzędnym celem jest produkcja żywności. Ponadto uprawa roślin i hodowla zwierząt dostarczają rozmaitych surowców dla przemysłu spożywczego, obuwniczego, chemicznego, włókienniczego i wielu innych branż.