สารลดน้ำพิเศษเป็นสารเคมีที่ผสมคอนกรีตและปูนปลาสเตอร์ หน้าที่หลักของพวกเขาคือการลดปริมาณน้ำผสม สารเคมีเหล่านี้ถูกเติมลงในส่วนผสมเพื่อปรับปรุงคุณสมบัติทางรีโอโลยี ซึ่งแปลโดยตรงเป็นความเสถียรที่เพิ่มขึ้นของผลิตภัณฑ์สำเร็จรูป ความลื่นไหลของส่วนผสม (ปูน คอนกรีต ยิปซั่ม) โดยใช้สารลดน้ำพิเศษพิเศษทำให้ทั้ง น้ำในแบทช์ลดลง และคงไว้ซึ่งความสม่ำเสมอเดียวกันตลอดจนความสามารถในการใช้การได้ ยาวนาน เมื่อเทียบกับส่วนผสมอ้างอิง

สารลดน้ำพิเศษพิเศษจะถูกดูดซับบนเมล็ดข้อต่อ ซึ่งจะเป็นการเพิ่มการกระจายตัวในปริมาตรทั้งหมด โครงสร้างทางเคมีของโมเลกุลสารเติมแต่งกำหนดกลไกการทำงานของสารลดน้ำพิเศษ

• กลไกไฟฟ้าสถิต – หลังจากการดูดซับอนุภาคสารเติมแต่งที่มีประจุลบบนเม็ดซีเมนต์ ประจุจะเกิดขึ้นบนพื้นผิวซึ่งทำให้เกิดการขับไล่อนุภาคของมัน เป็นผลมาจากแรงไฟฟ้าสถิต การรวมตัวของซีเมนต์จะแตกตัว ซึ่งช่วยเพิ่มความสม่ำเสมอของส่วนผสม
• กลไกการหล่อลื่น – การดูดซับอนุภาคสารลดน้ำพิเศษพิเศษบนพื้นผิวของเม็ดซีเมนต์ก่อให้เกิดฟิล์มหล่อลื่น ซึ่งให้ ‘การเลื่อน’ ระหว่างอนุภาคซีเมนต์ ซึ่งจะช่วยลดแรงเสียดทานภายในของส่วนผสมและการทำให้เป็นของเหลว
• กลไก Steric – เกี่ยวข้องกับโมเลกุลของสารลดน้ำพิเศษที่มีโครงสร้างเป็นหวี ซึ่งเกาะอยู่บนพื้นผิวของอนุภาคซีเมนต์ ทำให้เกิดอุปสรรค steric ป้องกันการก่อตัวของ agglomerates ส่งผลให้ส่วนผสมเหลว

สารผสม SNF (เช่น ซัลโฟเนตแนฟทาลีนฟอร์มาลดีไฮด์ ) ถูกดูดซับบนเมล็ดพืชโดยมีประจุไฟฟ้าสถิต และทำงานตามกลไกการหล่อลื่น PCE ( พอลิเมอร์ของพอลิคาร์บอกซิลิกอีเทอร์ ) ด้วยโครงสร้างลูกโซ่ที่มีลักษณะเฉพาะทำให้เกิด steric effect หากโครงสร้างของพอลิเมอร์เหล่านี้รวมถึงกลุ่มที่ชอบน้ำ แสดงว่าพวกมันมีประจุไฟฟ้าสถิตด้วย